Pogrzeb świecki, czyli ateistyczny to uroczystość pogrzebowa, która odbywa się bez udziału duchownego. Tego typu ceremonia ma miejsce, gdy zmarły deklarował się jako osoba niewierząca. Uroczystość pozbawiona jest wszelkich obrzędów oraz symboli religijnych, w tym mszy oraz modlitwy. Świecki pochówek nie jest tak popularny jak wyznaniowy. Niemniej, coraz większa liczba osób decyduje się na taką formę pogrzebu. W przypadku, gdy osoba zmarła nie zostawiła ostatniej woli, o charakterze pogrzebu decyduje najbliższa rodzina. Należy jednakże pamiętać o uszanowaniu poglądów oraz woli zmarłego, nawet jeżeli są sprzeczne z naszymi.
Po śmierci ciało zmarłej osoby wystawiane jest w kaplicy w domu pogrzebowym. Wszystkie symbole religijne, które się tam znajdują są przykryte lub wyniesione. Tak samo, jak w przypadku pogrzebu kościelnego, rodzina oraz przyjaciele zmarłej osoby mogą się z nim pożegnać. O przebiegu uroczystości decydują najbliższe osoby zmarłego, najczęściej jest to rodzina.
Najważniejsza różnica między pogrzebem kościelnym, a świeckim to osoba prowadząca uroczystość. W pogrzebie świeckim jest to mistrz ceremonii. Jest to osoba, która profesjonalnie zajmuje się prowadzeniem tego typu pogrzebów. Mistrzem ceremonii może być odpowiednio przeszkolony pracownik zakładu lub domu pogrzebowego. Mistrz ceremonii ubrany jest w elegancką, czarną pelerynę, cylinder i białe rękawiczki. Pracownik domu pogrzebowego zakłada zazwyczaj czarny garnitur lub płaszcz. Osoba prowadząca ceremonię pogrzebową opowiada o zmarłej osobie oraz wspiera rodzinę i innych uczestników pochówku. Może ponadto przeczytać list pożegnalny lub wygłosić mowę pogrzebową, napisaną przez bliskich zmarłego.
W trakcie uroczystości w tle puszczana jest muzyka. Na życzenie rodziny zmarłego puszczony może być jego ulubiony utwór. Jeżeli rodzina zmarłego nie ma szczególnych życzeń, jest to spokojna muzyka klasyczna. Ceremonii towarzyszyć może pokaz zdjęć upamiętniający zmarłą osobę.
Wszystkie czynności w domu pogrzebowym trwają około 30 minut. Po ceremonii trumna lub urna z prochami przewożona jest na cmentarz, gdzie osoba prowadząca pogrzeb ostatni raz żegna zmarłego. Przy trumnie zamiast krzyża stawiany jest pal zaznaczający miejsce pochówku konkretnej osoby. Podobnie jak w trakcie pogrzebu wyznaniowego, bliscy biorący udział w pochówku świeckim składają przy trumnie kwiaty oraz wieńce.
Po uroczystości rodzina oraz znajomi zmarłego spotykają się na stypie, czyli uczcie pogrzebowej, aby powspominać osobę, która odeszła.
