Śmierć bliskiej osoby to wydarzenie, które na zawsze pozostaje w naszej pamięci.
Żałoba bowiem to naturalny proces, który następuje po stracie kogoś bliskiego. Każdy przeżywa ją na swój sposób. Ból jednakże, który wtedy odczuwamy zazwyczaj jest przytłaczający i paraliżujący na tyle, że wykonywanie codziennych obowiązków staje się trudne, a nierzadko – niemożliwe. Strata bowiem powoduje ogromne zmiany w życiu i pozostawia pustkę.
Należy jednakże pamiętać, że żałoba jest istotną częścią ludzkiego doświadczenia. To również czas na wspominanie osoby, która odeszła, dzielenie się wspomnieniami i wyrażanie swojego żalu. Pomimo odczuwalnego bólu, należy jednakże dokonać wielu formalności związanych z pochówkiem. Co do nich należy?
Po pierwsze – karta zgonu. W przypadku śmierci bliskiej osoby w szpitalu, dokument jest automatycznie wystawiany przez lekarza. W przypadku śmierci w domu, należy wezwać lekarza pogotowia ratunkowego lub rodzinnego. Na podstawie dokumentu, jakim jest karta zgonu, wystawiany jest w Urzędzie Stanu Cywilnego akt zgonu. Zgon należy zgłosić w Urzędzie Stanu Cywilnego w ciągu 3 dni od jego nastąpienia.
Kto powinien zgłosić śmierć bliskiej osoby? W pierwszej kolejności małżonek albo dzieci. Zgłosić ją mogą również inni, bliscy krewni lub osoby, które mieszkały ze zmarłym. W przypadku śmierci w na przykład domu opieki lub hospicjum – zgłoszenia dokonuje placówka.
Aby uzyskać akt zgonu, należy przygotować odpowiednie dokumenty: dowód osobisty osoby zmarłej, oświadczenie zawierające dane zmarłego lub odpis aktu urodzenia w przypadku dzieci.
Następnie należy przystąpić do organizacji pogrzebu. Najlepszym wyjściem jest zwrócenie się do zakładu pogrzebowego, który dokona wszelkich formalności związanych z pochówkiem.
Po stracie bliskiej osoby, możemy ubiegać się o zasiłek pogrzebowy. Można ubiegać się o niego samodzielnie lub poprzez zakład pogrzebowy.
Ponadto, jeżeli zmarła osoba w ciągu ostatnich 10 lat przepracowała co najmniej 5 lat, rodzinie może przysługiwać renta z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Zanim oddamy się żałobie, często należy również zająć się kwestią spadku i jego nabyciem lub odrzuceniem.
Bez wątpienia najważniejszym wydarzeniem po stracie bliskiej osoby jest pogrzeb. Katolicka ceremonia pogrzebowa składa się z trzech części: wystawienia ciała i pożegnania zmarłego, mszy świętej oraz złożenia ciała na cmentarzu.
Podczas mszy trumnę z ciałem lub urnę z prochami zmarłego wystawia się na katafalku przed ołtarzem. To również moment na składanie kwiatów oraz wieńców. Po uroczystości, orszak pogrzebowy przewozi ciało zmarłego na cmentarz.
Symbolicznym gestem żegnającym zmarłego jest sypnięcie garści ziemi na trumnę lub urnę spoczywającą w grobie. Pogrzeb kończy stypa, podczas której zebrani wspominają zmarłą osobę.
W przypadku ceremonii świeckiej, księdza zastępuje mistrz ceremonii. Często przebieg ceremonii jest bardzo podobny do tej katolickiej. Jednakże o jej ostatecznej formie decydują bliscy zmarłej osoby.
Po śmierci bliskiej osoby, naturalnym zjawiskiem jest odczuwanie szoku oraz zaprzeczenia. Jest to często pierwszy etap żałoby. Można powiedzieć, że jest to swego rodzaju mechanizm przetrwania. Pomaga on bowiem radzić sobie z przytłaczającą rzeczywistością.
Po etapie zaprzeczania następuje odczuwanie bólu oraz rozpaczy. Ważne aby w tym momencie otaczać się bliskimi, którzy odczuwają podobne emocje i nas wspierają w stracie. Należy również pamiętać, że ból nie będzie trwał wiecznie. Próba odbudowania swojego życia oraz radzenie sobie w nowej rzeczywistości z czasem przestanie wydawać się nierzeczywista.
Należy pogodzić się z rzeczywistością i ją zaakceptować. Jest to również ostatni etap żałoby. Nie oznacza to jednakże, że zapominamy o zmarłej osobie, wręcz przeciwnie. Postanawiamy po protu „iść dalej”. Każdy radzi sobie ze stratą na swój sposób i w swoim czasie.
Ważne, aby nauczyć się myśleć o zmarłej osobie z sentymentem i wspominać ją z uśmiechem na twarzy, a nie łzami w oczach.
